BOYKOT KARARI

Miladi 616- 617 yıllarıdır. Peygamberimizin hareketi, 6. yılına kadar birçok badire atlatmış ancak sonunda Mekke müşrik yöneticilerinin boykotu ile yüzyüze gelmiştir. Boykot sürecine kadar yaşanan her türlü baskı, işkence ve şiddet Hz.Muhammed’in @ hareketini durduramamıştır. Peygamberimiz her seferinde bir çıkış yolu bulmuştur. Kimsesiz ve yoksullara yapılan şiddet daha sonra aşiret mensubu olan müminlere yönelince çözüm olarak Habeşistan’a göç edilmiştir. Habeşistan’a göç edenlerin bu ülkede tutunmaları Mekkelilerden arafta / kararsız olanlarının cesaretlenmelerine neden olmuştu. Bu durum hareketin uluslararası desteğe kavuşmuş olmasını da beraberinde getirmişti.

Mekke müşrik elitleri boykot tehditlerini defalarca yinelemiş olmalarına rağmen bir türlü uygulama ortamı bulamamışlardı. Zira kendi sakinlerinden olan kimselere boykot uygulamak Kabe’nin kuruluş statüsüne ve ilkelerine aykırı idi. Mekke’yi büyüten ve geliştiren en önemli sebep Kabe nedeniyle bölgenin “harem” yani “serbest bölge” olmasından kaynaklanıyordu. Harem bölgeye sığınan her kim olursa olsun emniyette olup dokunulmazken iyilik, doğruluk ve adalet isteyen kimseleri bir takım yaşamsal imkanlardan mahrum etmek bölgenin “haremlik / serbest bölgelik” statüsüne aykırıydı.

Diğer taraftan tevhidi hareketin Habeşistan hicreti ile uluslararası desteğe kavuşması nedeniyle boykotun uygulanması zora girmişti. Zira Habeşistan’ın desteği demek Mısır’ın ve Bizans’ın desteği demekti. Hatta Arap yarımadasındaki ehli kitap kabilelerin desteğini de arkaya almak demekti. Bu destek nedeniyle Mekke Yönetimi çok zor duruma düşmüş oluyordu. Ayrıca bunların desteğini almak için Mekke’deki gelişmeleri edebi bir dille anlatan surelerin Cenab-ı Hakk tarafından inzal edilmesi ve bunların çevre topluluklara iletilmesi Mekke müşrik yöneticilerini zor durumda bırakıyordu.

Mekke müşrikleri elitleri Hz.Muhammed’in @ hareketini serbest bırakmayı ve şayet bu hareket Mekke dışındaki Arap kabilelerini tevhid etmeyi başarırsa bu başarıya ortak olacaklarını bile gündemlerine getirmişlerdi. Fakat tam o sıralarda Arap yarımadasının çevresindeki başka gelişmeler durumu Mekke müşrik elitlerinin lehine çevirdi. Sasani / İran Kralı 2.Hüsrevin Bizans’a karşı peş peşe kazandığı zaferler ile Mekke müşrikleri dengenin kendi lehlerine döndüğünün haberlerini aldılar. Böylece onlar Hz.Muhammed’e @ ve müminlere boykot uygulama konusunda aradıkları fırsatı Sasani / İran kralı 2. Hüsrev’in yayılma hareketiyle yakaladılar. İran kralı 2. Hüsrev çok kısa zamanda Suriye ve Filistin’i işgal etmişti. Aynı yıl içerisinde Mısır’ı da zaptetti.

Hz.Muhammed’in @ hareketi ehli kitap olan ülke ve kabilelerce desteklenirken birden dengelerin değişmesi Mekke müşrik yöneticilerine ümit verdi. Zira onlar bu gelişme ile üzerlerine yapılan diplomatik ve siyasi baskıyı tolere edebilecek bir vasatı elde ettiler. Hatta kendilerini şirk ideolojisi açısından İran / Sasani şirk ideolojisine daha yakın buldukları için bu gelişmeleri kendi lehlerine çevirebileceklerinden boykot uygulama konusunda cesaretleri de arttı. Dahası bu gelişmeler, boykot uygulanmasına karşı çıkacak kabileleri ve mele’ topluluklarını ikna etmek için gerekçe bile oluşturmaktaydı. Zira Sasani / İran Mekke’ye Bizans’ın egemen olmasına asla razı olmazdı. Sasani / İran’ın Bizans’ı yenerek Arap yarımadasını kuzeyden kuşatmış olması onların yeni hedefinin Mekke olmasına hiçbir mâni kalmamıştı. Şayet onlar Mekke üzerine yürüyecek olurlarsa Bizans ve Habeşistan’dan bir yardımın gelmesi mümkün gözükmüyordu. Bunun tek yolu Hz.Muhammed’in @ hareketinin üzerine çullanmak ve hareketi bitirerek bu bölgede ehli kitabın etkinliğinin olmadığını Sasani / İran yönetimine göstermekti. Mekke müşrik elebaşıları için bu gerekçe bile Hz.Muhammed’e @ ve müminlere boykot uygulamaya diğer kabileleri razı etme hususunda tek başına yeterliydi. Aynı zamanda bu durum onlara oldukça büyük siyasi bir güç vermişti. Hatta Arap yarımadasındaki ehli kitap kabilelerden bazıları bile Hz.Muhammed’in @ hareketi için verdikleri desteklerini çekerek Mekke müşriklerine siyasi baskı uygulamaya son vermişlerdi.

Darün Nedve Ebu Cehil’in önderliğinde toplandı ve boykotu görüştüler. Daha önce gündeme geldiği zaman boykota razı olmayan mele’ topluluğu / ihtiyarlar heyeti ve bazı kabile reisleri yeni gelişmeler nedeniyle boykot teklifine karşı duramadılar. Toplantıdan Haşimoğullarına ve müminlere boykot uygulanması kararı çıktı. Boykot kararı Haşimoğulları dışında diğer Mekke ve çevresindeki kabilelerin onayladığı bir sözleşme metni haline getirilip Kabe’nin içine asıldı ve kararlar Mekkelilere ilan edildi. Böylece Mekke müşrik yönetimi, peygamberimizin hareketini iyice zayıflatmak / yok etmek için boykotu başlatmış oldu.

Boykot kararı uyarınca Haşimoğulları ve diğer kabilelerden olan müminler muhasara altına alınacak, onlara karantina uygulanacaktır. Onlarla hiçbir ticari ve sosyal ilişki içerisinde bulunulmayacaktır. Tam bir tecrit yapılacaktır.

Müminler ve Haşimoğulları uğradıkları boykot nedeniyle şaşkın, üzgün ve endişelidirler. Onlar durumun kötüye gitmesinin hikmetini anlamaya çalışmaktadırlar. Cenab-ı Hak onlara yardımcı olmak için içine düşülen bu durumun hikmetini Kehf suresinde anlatılan kıssalar ile özetle şöyle anlatır; 

“Sizin hareketiniz henüz olgunlaşmadı, yeterince güç, kuvvet ve donanıma sahip değilsiniz. Bu nedenle iktidara gelmeniz halinde iç ve dış tehdit ve saldırılara karşı koyamazsınız. Bu tehditler karşısında hemen yenilirsiniz ve yok edilirsiniz. Tevhidi hareketin egemenliği için iç tehditleri bertaraf edebilirsiniz fakat özellikle dış tehditlerin ortadan kaldırılması veya zayıflaması gereklidir. Sizler bu süreç içerisinde zorlu koşullar altında mücadele ederek yetişecek, güçlenecek ve yeterli donanıma sahip olacaksınız. Daha sonra mücadele edeceksiniz ve sonunda iç egemenliği sağladıktan sonra dışarıya açılacak ve bu davayı dünyanın en ücra köşelerine kadar taşıyacaksınız. Bu atılımı ve fütühatı gerçekleştirecek kadroların yetişmesi ve olgunlaşması için boykotu bir fırsat olarak telakki edin.”

Artık bu boykotla müminlerin yetişme, olgunlaşma sürecine girilecektir. Bu süreçte neler yapılacağı hususunda Cenab-ı Hak rehberlik yapacaktır. Müminlerin yapacağı sadece O’nun rehberliği çerçevesinde hareket etmek olacaktır. Cenab-ı Hak, gelecek için nasıl hazırlanılması gerektiğinin ip uçlarını Kehf Suresinde “MAĞARA ARKADAŞLARI / ASHAB-I KEHF” kıssası ile peygamberimize inzal eder.

Mekke müşrik yönetimi boykot kararını alıp uygulamaya koyması üzerine Hz.Muhammed’i @, Haşimoğullarını ve müminleri zorlu günler beklemektedir.

Cenab-ı Mevla Kehf Suresin ilk ayetlerinde Hz.Muhammed’in @ ve müminlerin boykot nedeniyle içine düştükleri haleti ruhiyeyi anlatır. Bu ilk ayetlerde üstünlüğün, yüceliğin ve yönelimin (hamd) Allah’a ait olduğunu ve olacağını bildirir. Zira O bu topluma böyle giderse geleceklerinin şiddetli bir yıkım ve azap olduğunu, şayet durumlarını değiştirip ıslah edici /güzel / erdemli eylemlerde bulunacak olurlarsa ebedi mutluluk içerisinde yaşayacak ödülleri olacağını bildirmek için Kitap indirmiştir. Hem o kitap ile gelen mesaj son derece isabetli sosyolojik yasalar içermekte ve getirdiği paradigma, hüküm, öğreti ve vizyon açısından asla hiçbir çelişki ve tutarsızlık barındırmamaktadır. Halbuki Mekke müşrikleri ise meleklerin Allah’ın kızları olduğu tezine oturtarak melekler için putlardan temsillere ve onlar adına hareket eden rahiplerden oluşan bir şirk yönetimi icat etmişlerdir. Onların bu tür görüş ve tezlere oturan sistemleri yalana ve aldatmaya dayalı bir sistemdir.  Sistemlerinin bu temel paradigması konusunda hiçbir delilleri yoktur. Tamamen uydurmadır. Dahası onlar Allah’ın evlat edinmesi iddiaları son derece çirkin, cahilce, mesnetsiz, mantıksız ve haddi aşan bir iddiadır. Buna rağmen Mekke müşrik halkı asılsız ve cahilce düşüncelerin peşinden gitmeyi bırakıp delilli, ispatlı ve mantıklı bir düşünceye gelmemektedir. Ayrıca ehli kitap olan topluluklar yani “Allah çocuk edindi” diyen topluluklar Sasani / İran tehdidinden korkarak müşriklerin yanında yer almakta ya da en azından desteklerini çekmektedirler. Bu durum Hz.Muhammed’i @ son derece müteessir etmektedir. Cenab-ı Hak ise elçisini bu ilk ayetlerle teselli ederken hayatın bir sınav olduğunu ve onların yanlış yapma konusunda serbest bırakıldığını bildirirken onların göz göre göre bu yanlış tercihleri nedeniyle kendini harap etmemesini de ifade eder.

 

Rahman Rahîm Allah Adına

1- 8 – Hamd (tüm övgüler, üstünlükler ve yönelimler), katından şiddetli azaba karşı uyarmak, ıslah edici eylemlerde bulunan müminlere içinde sonsuz dek kalacakları güzel bir mükafat bulunduğunu müjdelemek ve “Allah çocuk edindi” diyenleri uyarmak için, kuluna Kitabı indiren ve onda (kitapta) hiçbir tutarsızlığa yer vermeyen Allah içindir. Ne kendilerinin ve ne de atalarının buna dair bilgileri vardır. Ağızlarından çıkan söz ne kadar büyük! Onlar, sadece yalan söylüyorlar. Onlar bu söze, Kur’an’a inanmazlarsa, onların peşinde, üzüntüden kendini mi harap edeceksin? Şüphesiz Biz yeryüzündeki, ona süs olan şeyleri onların hangisinin daha güzel amel edeceğini sınamamız için yaptık. (Bununla beraber) biz mutlaka oradaki her şeyi kupkuru bir toprak yapacağız. (Kehf Suresi 1-8)

 

12.1. Ebu Talip Tepesindeki Muhasara / Hapis / Boykot:

Boykot kararını içeren belge Kabe’ye asıldıktan sonra boykot hükümleri uygulanmaya başladı. Haşimoğulları Ebu Talip tepesine sığındılar. Bütün Haşimoğullarına ve müminlerin sığınması için yeterli olmasa da bu tepede Ebu Talip’in kendi mülkü olan bir yaşam mekânı vardı. Bu yaşam mekânında mesken bulamayanlar da tepede bulunan mağara ve oyuklara sığındılar. Tıpkı Kehf Suresindeki mümin gençlerin ([1]) mağaraya sığınmaları gibi onlar da Ebu Talip tepesindeki mağara ve oyuklara girip inançları uğruna zorluklara göğüs geriyorlardı.

Boykot hükümlerine göre muhasara altında olanlara hiçbir şekilde yiyecek, içecek, giyecek, mal / mülk satılmayacak ve onlardan bir şey satın alınmayacaktı. Yine müminlerle ve Haşimoğulları ile hiçbir şekilde evlilik ilişkisine girilmeyecek, ticari ve sosyal hayata girmelerine izin verilmeyecekti.

Tıpkı Ashab-ı Kehf olarak bilinen mümin gençlerin kulaklarının vurulması / dünya ile irtibatlarının kesilmesi metaforunda olduğu üzere Hz.Muhammed’in @ ve müminlerin de dünya ile irtibatları kesilecek, tecrit edilecekler ve tam bir muhasara uygulaması yapılacaktır. Nasıl ki Ashab-ı Kehf çekildikleri mağarada uzun yıllar boyu dış dünyayla irtibatlarını kesmişler ve mağarada oluşturdukları manastırda eğitim çalışmalarında bulunmuşlar ise müminler de tecrit altına alındıkları Ebu Talip tepesindeki mağaralarda eğitim faaliyeti yaparak kadrolarını yetiştireceklerdi.

Cenab-ı Hak, elçisine Ashab-ı Kehf’in ve Kitabede adı yazılı kişilerin hikayelerinin şaşılacak bir ayet olmadığını bildirirken Ebu Talip tepesindeki mağaralara sığınan müminlerin içine düştükleri durumun onların yaşamları ile hemen hemen aynısı olduğuna bir atıf olarak bakılmasını bildirmiş olur. Şayet Ashab-ı Kehf kıssası doğru anlaşılacak olursa Mekke müşriklerinin kendilerine uyguladıkları bu muhasaranın da tevhit hareketi mensuplarının olgunlaşması için bir fırsata dönüşeceğine vurgu yapılır.

 

9 -11- Yoksa sen, Kehf /Büyük Mağara ve Rakim Ashabını / Kitabedeki adı yazılı kişileri şaşılacak ayetlerimizden mi sandın? (Hayır şaşırma!) Hani bir zaman O yiğit gençler, mağara’ya sığınınca: “Rabbimiz! Bize katından bir rahmet ver ve şu işimizde / hareketimizde bizim reşid olmamızı / olgunlaşmamızı sağla” dediler. Böylece Biz de, onların kulaklarını yıllarca (dış dünyaya) kapalı tuttuk. (Kehf Suresi 9-11)

 

12.2. Muhasara / Hapis Ortamının Medreseye / Eğitim Kampına Dönüştürülmesi

Belli bir alanda bir nevi hapsedilen müminler yaşam için gerekli ihtiyaçlarını nasıl karşılayacaklar ve nasıl bir yaşam sürdüreceklerdi? Boykota maruz kalmış bu insanlar ne yiyecekler ne içeceklerdi? Boykot öncesi yapageldikleri ticaretleri, sanatları, bir yığın işleri varken şimdi hapisteydiler. Belki bir hücrede değillerdi ama dış dünyaya kapalı bir yaşam sürdürmek zorunda idiler. Tıpkı mülteciler gibi belirli bir alanda yaşamlarını sürdürecek olan müminler şimdi ne yapacaklardı? Neyle meşgul olacaklardı?

Boykot sürecinde müminlerin yaşamları için zorunlu olan yiyecek ve içecek malzemeleri boykota taraftar olmayan ve Haşimoğulları ile akrabalık bağları olan kabile mensupları ile müminlerin mensup oldukları kabilelerin bazı fertleri tarafından gizli gizli tedarik ediliyordu. Fakat boykotu destekleyen Ebu Cehil ve avanesi boykottakilere yardım edilmesine şiddetle karşı çıkıyorlardı.

Boykota maruz kalan müminler her ne kadar açlıktan kuru deri parçaları ve ağaç kabukları bile yemiş olsalar da bu boykot nedeniyle açlıktan herhangi bir ölüm rivayeti bulunmamaktadır. Sonuçta müminlerin üç yıllık boykot süresince yarı günü aç yarı günü tok da olsa yaşamları için gerekli olan gıda maddeleri bir şekilde muhasara altındakilere ulaşıyordu.

Hz.Muhammed @, olumsuz görünen bu durumu avantaja dönüştürdü. Zira Darül Erkamda geceleri “teheccüd namazı” olarak yapılan Kur’an okuma, ezberleme ya da tevhidi dünya görüşü üzerine eğitim çalışması gün içerisindeki yoğun çalışma ve/veya alış veriş temposu ve uzun ticari yolculuklar nedeniyle aksıyordu ve sadece geceleri verilen ders yeterli olmuyordu.

Cenab-ı Hakk’ın ilahi ikramı olarak Hz.Muhammed’e @ ihsan ettiği bilgi, beceri ve deneyimlerini müminlere de aktarması ve böylece onların da bu imkan ve kabiliyetlerle donanması, onların da olgunlaşmaları için önlerindeki en büyük engel olan geçim meşgaleleri ortadan kalkmıştı. Özellikle gençleri yetiştirmek, eğitmek ve geleceğe hazırlamak için bu fırsatı iyi değerlendirmek gerekiyordu. Bu sebeple içine düşülen bu durumun şaşkınlık ve ne yapacağını bilmezlikle değerlendirilmesi uygun değildi.

Boykota maruz kalanların ortamı tıpkı bir çalışma/ eğitim kampı gibiydi. Dünyevi ihtiyaçlar için çalışıp çabalamak, sosyal ilişkiler, sosyal hizmetler gibi günün tamamını işgal eden faaliyetler artık yoktu. Sadece zaruri ferdi ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra kalan zaman tamamen eğitime, olgunlaşmaya, bilgi-beceri kazanmaya ve tecrübelerin aktarılmasına ayrılabilirdi. Toplumun sorunları üzerinde kafa yorulabilir ve bu sorunların çözümüne yönelik projeler geliştirilebilirdi. Bu nedenle Cenab- Hak, Hz. Muhammed’e boykot / muhasara altına alınan müminleri ve özellikle de gençleri (sınırlı sayıda kişiyi) nasıl yetiştirmesi gerektiğini anlatmak için Ashab-ı Kehf ve Rakim ashabının / kitabede adı yazılı şahısların başından geçen hadiseyi kıssalaştırarak anlatır.

Böylece Hz.Muhammed @ Kehf Suresinde anlatılan Ashab-ı Kehf kıssasındaki yönlendirme ile mümin gençleri yetiştirdi. Yetiştirilen bu kişiler arasından bazıları (Mus’ab bin Umeyr gibi) kalpleri imanla pekişerek kabileci şirk sistemini inkâr edip mevcut statükoya başkaldırma, kavim / kabilelerinden ayrılma ve sadece Allah’a güvenme hususunda kendilerini ispat etmiş kişilerdi. (Kehf / Rakim ashabından kinaye)

Hz.Muhammed @ sığındıkları Ebu Talip tepesindeki mağaralarda kurduğu akademisinde bu gençlere kendi tecrübe, birikim ve bilgisini boykot / muhasara süresince (yaklaşık üç yıl) aktardı. Onlara gece gündüz ders verdi ve onları gerekli donanıma kavuşturdu.

 

12-16- Sonra da onları geri (aktif dünya hayatına) gönderdik / dirilttik / uyandırdık ki geçip giden süreci iki guruptan hangisinin daha iyi değerlendirdiğini seçip ortaya çıkaralım. Biz sana onların haberlerini sahih bir amaca uygun olarak / bütün gerçekliğiyle/ aslına uygun olarak / gerçek halini kıssalaştıracağız /   hisse çıkaracak hale getirip aktaracağız. Şüphesiz onlar, Rablerine iman etmiş birkaç genç yiğitler idi. Biz de onların hidayetlerini arttırmış ve kalplerini pekiştirmiştik. Onlar başkaldırdıklarında (aralarında) şöyle konuşmuşlardı: “Bizim Rabbimiz, göklerin ve yerin Rabbidir! Asla, O’nu bırakıp da ilah olarak başkalarına yalvarıp yakarmayız, Doğrusu eğer öyle yaparsak asıl o zaman haktan uzaklaşıp haddi aşmış oluruz. Oysa şu bizim kavmimiz, inançlarını destekleyen açık ve akla uygun bir delil getiremedikleri halde O’ndan başka varlıkları tanrı ediniyorlar: Allah hakkında yalan uyduran kimseden daha zalim kim olabilir?” Şimdi “Mademki siz, onlardan ve Allah’tan başka taptıkları şeylerden ayrıldınız, o halde o büyük mağaraya sığının ki, rabbiniz size rahmetinden bir pay versin ve sizi işiniz / hareketiniz için ihtiyaç duyduğunuz (maddi- manevi) donanıma sahip kılsın.” (Kehf Suresi 12-16)

 

12.3. Eğitim Kampındaki Çalışma Metodu

Hz.Muhammed @ boykot süresince vereceği eğitimde müminlere İlahi Öğreti ile bakış açısı kazandıracaktı. Onlar tıpkı Kehf / rakim ashabından olan gençler gibi Ebu Talip tepesinde sığındıkları mağaralarda toplumsal sorunları Kur’an’ın verdiği bakış açısı ile değerlendirmeyi ve bu sorunlara çözüm üretmeyi öğreneceklerdi. Böylece onlar Kur’an / ilahi öğreti perspektifi ile toplumsal sorunlara en uygun ve en güzel çözümler getirmeyi öğreneceklerdi. Tıpkı Ashab-ı Kehf’in üzerine güneşin doğması ve onların mağaralarında sağ yana yönelmesi metaforunda olduğu gibi boykotta eğitilecek müminler de Kur’an güneşi üzerlerine doğacak, nazil olan surelerin nuruyla aydınlanacaklar ve toplumsal sorunlara sağdan / doğrudan / sağduyudan / en doğru ve en güzel olandan yana çözümler getirmeye yönelik bakış açısı kazanacaklardı.

Diğer taraftan tıpkı Ashab-ı Kehf kıssasında olduğu gibi güneşin battığı zamanda mağara sakinlerinin sol tarafa yönelmeleri metaforundan hareketle boykottaki müminlere de Kur’an Güneşi / ilahi öğreti olmaksızın yapılan çözümlemelerde batıl / sol / yanlış çözümlere ya da çözümsüzlüğe gidileceği öğretilecekti. Fakat gençlerin bu değerlendirme ve çözümlemelerde çok geniş bir alanda hareket imkanına sahip oldukları Ashab-ı Kehf’in mağaranın geniş boşluğunda olmaları metaforu ile anlatılacaktı. Yani çözüm üretirken Kur’an, onlara çok geniş bir serbestlik / perspektif sunmaktaydı. Böylece Hz.Muhammed’in @ eğiteceği bu gençler çok geniş, serbest ve özgür bir düşünce alanına sahip olacaklardı. Onlara toplumsal proje ve çözüm üretirlerken düşüncelerini sınırlayan putlar / idoller / ikonlar ve gelenekler gibi dar kalıplardan sıyrılmaları gerektiği öğretilecekti.

 

17- Sen, Güneş / Kur’an doğduğu zaman (olaylara /sorunlara Kur’an güneşi/ ışığı ile bakıldığı zaman) onların o mağaralarından sağ yana yöneldiğini /doğru çözüm üretildiğini/ hakka, doğruya ulaştıklarını, battığı zaman da (olayları / sorunları değerlendirmek için Kur’an güneşi / ışığı olmadığı zaman) ise onların sol yanından kesip geçtiğini / yanlışlığa / sapıklığa / batıla ulaştıklarını göreceksin. Kendileri de ondan geniş bir boşluktadırlar. (Sorunları / olayları değerlendirmek, çözümler üretmek için insana çok geniş bir alan / serbesti vardır.) Bu, Allah’ın ayetlerindendir. Allah kime kılavuzluk ettiyse artık o, doğruyu bulmuştur. Ama kimi de sapıklığa terk ederse, artık sen ona yol gösteren bir dost, bir mürşit asla bulamazsın. (Kehf Suresi 17)

 

12.4. Eğitim Kampındaki Çalışma Temposu

Hz.Muhammed’in @ eğiteceği bu gençler öylesine yetiştirileceklerdi ki günümüz ifadesi ile “zıpkın gibi” delikanlı olacaklardı. Çok ağır bir sorumluluğu üstlenecek olan bu gençlerin sorumluluklarını yerine getirmeleri için yeterli donanıma sahip olmaları gerekiyordu.

Nasıl ki Ashabı Kehf gençleri uyudukları zamanda bile daima teyakkuz halinde idiler ve dışarıdan bakan kimseler onları uyanık sanacak ölçüde müteyakkızdılar. (Belki de ayakta, oturarak ve çok az bir süreliğine kendilerinden geçecek şekilde uyurlardı.) Aynen öyle de Hz. Muhammed’in @ yetiştireceği gençlerin de daimi bir teyakkuz içerisinde olmaları gerekiyordu. Onlar da uykularından son derece ferağat edeceklerdi. Onlar da çok çok az uyuyacaklar ve/veya uykuları uyuklama şeklinde olacaktı. Kendilerini yetiştirmeye öylesine adayacaklardı ki kendilerinden geçercesine çalışacaklardı. Mağara içerisinde bir sağa bir sola volta atarken öğrendiklerini tekrar edecekler ve kendi aralarında tartışacaklardı.

Onların eğitilmelerini şöyle değerlendirmek de mümkündür; Mekke müşriklerine ve çevre topluluklara göre tevhidi hareket kontrol altına alınmış gözükmektedir. Artık bir daha bellerini doğrultamaz diye inanılmaktadır. Hazır onlar da bu kanıya varmışken geleceğin kadroları yetiştirilecek ancak kimseye hissettirilmeyecekti. Onlar toplum içerisinde yaşayacaklar ve sağa sola koşturacaklar ve normal hayat yaşıyorlarmış gibi görüneceklerdi. Yani tevhidi hareket olarak uykuda imiş gibi görünecekler ama aslında son derece yoğun bir şekilde çalışacaklardı. Mekanları ayrı olduğu için onlar gözden ırak olacaklar ve kimse onların çalıştıklarını fark etmeyeceklerdi.  Böylece onlar tevhidi hareketin uyuyan hücreleri olacaklardı. Ne zaman Hz.Muhammed’den @ emir gelir de uyandırılırlarsa bu uyuyan hücreler harekete geçeceklerdi. Ama boykot süreci boyunca onlar uyur gözükecekler ve geleceğe hazırlanacaklardı.

 

18-Onlar uykuda oldukları halde bile sen onları uyanık sanırdın. Ve Biz onları sağ yana ve sol yana çevirip duruyorduk.

…..(Kehf Suresi 18)

 

12.5. Eğitim Kampının Güvenliği

Diğer taraftan bu gençleri ve bunların eğitmeni olan Hz.Muhammed’i @ herhangi bir saldırıya karşı korumak amacıyla sığınılan mağaranın / dershanenin / medresenin önüne nöbetçilerin yerleştirilmesi gerektiği yine bu kıssa ile bildirildi.

Ashabı Kehf’in oldukça yırtıcı ve vahşi bir niteliğe sahip nöbetçi köpekleri ön ayaklarını ileri doğru uzatmış uyurken bile her an tetikte onları beklediği bildirilerek, Hz.Muhammed’in @ de yetiştirilecek mümin gençlerin güvenliği için gerek insandan gerekse de yırtıcı köpeklerden nöbetçileri Ebu Talip tepesinin / eğitim kampının muhtelif yerlerine yerleştirmesi gerektiğine işaret edildi.

Boykot süresince müminlerin haleti ruhiyeleri tıpkı Ashab-ı Kehf’in mağaraya bakan kişileri korkutup kaçıracak cinsten olacaktı. Zira onlar aşiretlerinin kendilerine yaptıkları muameleyi de bir türlü içlerine sindiremiyecekler, volta atarken haksızlığa ve zulme uğramanın verdiği can sıkıntısı, hırs, öfke ve hırçınlık yüzlerine de yansıyacaktı. Ayrıca çektikleri çile, açlık ve perişanlığın izleri de üzerlerinde olacaktı. Böylece boykot mahalline dışarıdan bakan birisi (onların üzerine peygamberimizin gelmesi metaforu) onların bu halinden son derece etkilenecek, korku ve acıma ile karışık bir ürperti ile onların yanlarına yaklaşmaya cesaret edemeyecekti. Onları izlemeye çalışacak kişinin içini bir ürperti kaplayacak ve ardına bakmadan kaçacaktı.

Hz.Muhammed@ Ashab-ı Kehf kıssası ile geleceğin siyasi bilinci yüksek, muhakemesi güçlü, entelektüel, tebliğci ve operasyonel kadrolarını büyük bir gizlilik içinde ve kimsenin yaklaşamadığı bir güvenlik çemberi içinde yetiştirmesi gerektiğini öğrendi.

 

18-……

……….

Köpekleri ise girişte ön ayaklarını ileri doğru uzatmış vaziyetteydi. Eğer sen onların üzerine çıkagelseydin, içini kaplayan korku nedeniyle kesinlikle dönüp ardına bakmadan kaçardın. (Kehf Suresi 18)

 

12.6. Eğitim Kampının Sona Ermesi ve Eğitim Süresi konusundaki Değerlendirmeler

Cenab-ı Hak, elçisine Ashab-ı Kehf kıssası ile şu hususları da bildirdi; Hiçbir boykot / muhasara ilelebet devam etmediği gibi Kureyş’in uyguladığı bu kuşatma / boykot da bir gün mutlaka sona erecektir. Müminler de bu hapis hayatından sonra yeniden dünyayla bağlantı kuracak, yeniden dünyaya döneceklerdir.

Dışarıdan bakan ve/veya bu geçen zamanı faydalı olarak değerlendirememiş kişiler için asırlar gibi uzun gelen boykot yılları faydalı, amaçlı ve yoğun tempolu bir yetiştirme kampına dönüştürülmesi halinde kampa tabi tutulan kişiler için sanki bir gün ya da bir günden daha az gibi gelecektir. Zira insanların zamanın uzunluğu ya da kısalığına ilişkin değerlendirmeleri içinde yaşanılan sürede yaşanılan olayların önemine, heyecanına, sıkıntısına, sevincine vb. duygulara göre farklı farklıdır.

Bu sebepten mümin gençler motive edilirken yoğun tempolu bir çalışma içerisinde olunması halinde içinde yaşamakta oldukları bu sıkıntılı sürecin çok kısa, bir nevi göz açıp kapayıncaya kadar geçeceği kıssadaki Ashab-ı Kehf gençlerinin zaman algılamaları üzerinden anlatılmıştır. Onlar mağarada uzun yıllar kalmış olmalarına rağmen mağara hayatlarının sonuna geldiklerinde geçen süre konusunda “bir gün ya da daha az” demişlerdir. Yani o kadar uzun sürenin göz açıp kapayıncaya kadar geçtiğini vurgulamışlardır.

 

19– İşte durum böyleyken, onları geri (aktif dünya hayatına) gönderdik / dirilttik / uyandırdık; Derken aralarında konuşmaya başladılar. İçlerinden biri: “(Burada) bu şekilde ne kadar kaldınız?” diye sordu. Diğerleri: “Bir gün ya da günün bir parçası kadar” dediler. (Onlardan tartışmaya katılan) daha başkaları ise: “Ne kadar kaldığınızı, Rabbiniz daha iyi bilir….

…..(Kehf Suresi 19)

                                                

12.7. Eğitim Kampında yapılan çalışmanın ve Eğitilen Kadroların gizli tutulması

Cenab-ı Hak, elçisine Boykotun bir gün mutlaka biteceğini, müminlerin tekrar şehir hayatına döneceklerini ve elde avuçta kalan cüzi sermayeleri (gümüş para metaforu) ile sadece zaruri ihtiyaçları için alışveriş yapacaklarını aynı kıssa içerisinde bildirir. Fakat o dönem geldiğinde Mekke müşriklerine karşı çok hassas davranılması gerekeceğini de bildirir.

Zira boykottan sonra Mekke’ye inip normal hayata dönüldüğünde boykot süresince sınırlı sayıda yetiştirilmiş kadrolardan asla bahsedilmemesi gerekmektedir. Onların çevre kabilelere gönderilecek siyasi / aktif / tebliğci kadrolar oldukları, tevhidi dünya görüşünün yaygınlığını sağlayacak yetişmiş kişiler oldukları hissettirilmeyecekti. Aksi takdirde onlar bu az sayıdaki kadroları ya öldürecekleri ya da kendi dinlerine döndürmeye zorlayacakları açıktı. Her şey normal seyrindeymiş gibi hayata devam edilecekti. Onlardan kimseye bahsedilmeyecekti geleceğe hazırlandığı gibi bir izlenim verilmeyecekti.

 

19–20.……….

………….

………..Şimdi (onu bunu bırakın) da içinizden birini, şu gümüş paralarla şehre gönderin de bir baksın, hangi yiyecek daha temiz ise, ondan size yiyecek getirsin. Fakat çok hassas / dikkatli davransın ve sizi kimseye sezdirmesin! Çünkü eğer onlar (şehir yönetimi) sizin varlığınızı öğrenirlerse / sizin durumunuzu anlarlarsa ya sizi taşlayarak öldürürler ya da sizi kendi milletlerine / inanç sistemlerine döndürürler. O zaman da siz, ebedi olarak, asla kurtuluşa eremezsiniz.” dediler. (Kehf Suresi 19-20)

 

12.8. Müşriklerin Derin Planlarının İhbarı

Cenab-ı Mevla, Ashab-ı Kehf olayı ile vaadinin hak olduğunu ve gerek ölümden sonra diriliş gerekse de toplumsal ölümden sonra toplumsal diriliş konusunda insanların şüphelerini gidermiştir. O aynı kıssa ile boykot / muhasara sürecinde gösterilecek sabır ve direnişin zaferle sonuçlanacağını ve vaadinin hak olduğuna herkesin şahit olacağını da bildirir.

Kıssanın devamında Ashab-ı Kehf’i bulan toplumda bazı insanların Ashab-ı Kehf’in mücadelesini amacından saptırıp onların anısına kitabeler / mezar taşları / anıtsal binalar dikerek hayatlarına aynen devam etmek istemiş oldukları anlatılır. Mekke müşrikleri de boykot / muhasaraya maruz bıraktıkları Hz.Muhammed ve müminlerin hangi amaçla mücadele ettiklerini insanlara unutturup onları Ebu Talip tepesinde ölüme terk ettikten sonra onlar için anıtsal kitabeler dikmeyi planlamışlardı. Fakat gelecekte meydana gelecek gelişmelerin Mekke müşriklerinin beklentilerini karşılamayacağını ve tıpkı Ashab-ı Kehf’i bulan toplumun hidayete eren ve öbür guruba galip gelen kısmının Ashab-ı Kehf’in mücadelesinden ders alarak onların mücadelesini sürdürüp toplumda Allah’ın hakimiyetini tesis ettikleri gibi (mescid / secde / itaat merkezleri inşa etmeden kinaye olarak) Hz.Muhammed@ ve müminlerin mücadelesini idrak edecek insanların Mekke müşriklerine galip geleceklerine ve İlahi öğretiye uygun tevhit sistemini (yani mescidi / Allah’ın hakimiyetini inşa edeceklerine([2])) kuracaklarına işaret edilir.

Böylece gelecekte müminlerin iktidara mutlaka geleceğini ve Cenab-ı Hakk’ın söz verdiği zaferin mutlaka gerçekleşeceğini bildirirken Mekke müşriklerinin müminleri Ebu Talip tepesinde ölüme mahkûm edip daha sonrasında da onların anısına mezar taşları ve kitabeler dikerek onları da putlarının arasına katmayı planladıklarını da açık eder.

 

21 – İşte bu yöntemle onların hikayesini aktardık ki, Allah’ın vaadinin hak / gerçek olduğunu ve son saatin gelip çatacağından kuşku duyulmaması gerektiğini bilip anlasınlar. Hani o zamanlar halk aralarında işlerini tartışıyorlardı. Onlardan bir kısmı “Üstlerine bir duvar / kitabe / mezar taşı dikin.(onların gerçek konumunu) Rableri daha iyi bilir.” Onların durumuna vakıf olanlar / Düşmanlarına karşı galip gelenler ise: “Biz mutlaka onların üzerine bir mescit yapacağız!” dediler. (Kehf Suresi 21)

 

12.9. Eğitilen Kadroların Geleceğe Etkisi

Nasıl ki Ashab-ı Kehf’den haberdar olan toplumdaki bir kısım insanlar onların mücadelelerinin büyüklüğünü örtmek ve böylece onların mücadelelerinin geleceğe yansımalarını engellemek için onları az sayıda gösteriyor ve olaydan ders almak yerine konuyu onların sayısı konusundaki belirsizliğe getiriyorsa aynı şekilde Mekke müşrikleri de boykota maruz bıraktıkları müminlerin sayısını az göstermeye ve onları önemsiz kayda değer bir çoğunluk olmadıkları izlenimi vermeye çalışacaklardır. Bu yolla müminlerin geleceğini (gaybı) taşlamak (kötülemek / öldürmek) amacındadırlar.

Halbuki onlar belki o gün için az sayıda olabilirler ama mücadelelerinin büyüklüğü nedeniyle geleceğe etkileri çok fazla olacağından onların mücadelesine gelecekteki katılımcıların sayısını Allah’tan başka kimsenin bilemeyeceği Cenab-ı Hak tarafından elçisine iletilir. Böyle hak mücadelesi yapanlara gelecekte büyük desteğin verileceğini ve katılımların fazla olacağı hususunu az sayıda da olsa ilahi öğretiye vukufiyet sahibi olanların da bildiği ayrıca vurgulanır.

Bu nedenle boykota maruz kalmış ve destansı bir direniş öyküsü yazmakta olan müminler topluluğunun azlığı / çokluğu konusunda Mekke müşrikleri ile tartışmaya girilmemesi ve onlara itibar edipte bu müminler için herhangi bir talepte bulunulmaması Hz.Muhammed’e ve müminlere tembihlenir.

 

22- Geleceği (gaybı) taşlayarak “Onlar, üç kişidirler, dördüncüleri köpekleridir” diyecekleri gibi, (diğer bazıları ise) “beş kişidirler, altıncıları köpekleridir" diyecekler, (diğer bir kısmı ise) “yedi kişidirler; sekizincileri köpekleridir” diyecekler … De ki: “Onların sayısını Rabbim daha iyi bilir. Onlar hakkında gerçek bilgiye sahip olanların sayısı çok azdır.” Bu sebeple artık onlar hakkında bilinen / zahir olanın haricinde bir münakaşaya girişme ve onlar hakkında itibar edip onlardan (Mekke Müşriklerinden) bir şey isteme! (Kehf Suresi 22)

 

12.10. Her mücadele İlahi Sosyolojik Yasalar (Toplumsal Sünnetullah) çerçevesinde gerçekleşir

Boykota maruz kalan müminler, Allah elçisinin yanında yer almanın bedelini çok ağır bir şekilde ödüyorlardı. Bu durum onlarda yanlış düşüncelere de yol açıyordu. Zira Allah’tan ve elçisinden yana tavır koymaları nedeniyle Cenab-ı Hakk’ın kendilerine destek vermesi ve çarçabuk / erken / yarın bir zafere kavuşmaları gerektiği fikri zihinlerini meşgul ediyordu.

Cenab-ı Hak ise, bu fikrin yanlış olduğunu, her işin bir oluş seyri olduğunu, bu mücadelenin de ilahi kanunlarla (sosyolojik yasalarla) belirlenmiş bir oluş seyri olduğunu ve bu seyrin dışında hemen / yarın gerçekleşecek mucizevi bir oluş beklenmemesi gerektiğini elçisi şahsında müminlere öğretir.

Cenab-ı Hak inzal ettiği müteakip ayetlerle tevhidi dünya görüşünün hâkim olması için yapılan mücadelede erken ve alt yapısız bir başarının talep edilmemesini emreder. Önce altyapının kurulmasını ve her mücadelenin izlemesi gereken evreleri izlemesi gerektiğini vurgular. Gerçi Kendisi dilerse bu evreleri atlayarak da mücadele zafere erişebilir. Ama normal şartlarda bunun olmayacağını bildirir. Bu nedenle insanlar her işi mutlaka Cenab-ı Hakk’ın evrene koyduğu yasalar çerçevesinde gerçekleştirmeye çalışılmalıdırlar.

Şayet bu noktada işin oluş seyrinin gereği unutulursa yani acele nedeniyle normal yolun dışına çıkılacak olunursa hemen Rabbin hatırlanması ve yapılacak işin ilmi, yolu, yordamı, usul ve esaslarının öğrenilmesinin O’ndan talep edileceği ve başarının yine O’ndan niyaz edileceği bildirilir. Şöyle ki; “Yapılacak iş ve eylemleri açıkça söyleme, gizliliğe riayet et! Özellikle de yapacağın eylemler için vakit verme! Tarih vererek söylediğin eylemler için müşriklerin bu eylemler konusunda karşı tedbir almasının önüne geç! Sana önerilen ya da sorulan işler konusunda da tarih verme! Tedbirli davran! Yapacağın işleri yapacağını ama Allah izin verdiği / dilediği zamanda yapacağını söyleyerek onların tedbir almalarına engel ol!”

Dahası Cenab-ı Hak elçisinin şahsında müminlere şunları da öğretir; “Yapılacak eylemlerde Allah yokmuş gibi davranılmayacak. Her işte Allah’ın müdahil olduğu hesaba katılacak ve O’nun izni talep edilecek. Çünkü yarının ne getireceğini O’ndan başka kimse bilemez.”

 

23-24-Hiçbir şey için, “Ben bu işi yarın kesinlikle yapacağım” deme. Ancak “Allah dilerse” de. Bunu terk ettiğin / unuttuğun vakit hemen Rabbini hatırla ve de ki “Umarım Rabbim beni, bundan daha yakın / üstün bir bilgi ve bilinç düzeyine / başarıya eriştirir.” (Kehf Suresi 23-24)

 

12.11. Allah’ın Vaad Ettiği Zaferin Tarihlendirilmesi

Nasıl ki Ashab-ı Kehf’ten sonra onların mücadelelerini önemsizleştirmek ve amacından saptırmak isteyen toplumdaki bazı kesimler, onların mağarada kalış süreleri üzerinde spekülasyon yaparak üç asır ya da üç asır artı dokuz yıl şeklinde tartışmalar geliştirdilerse aynı şekilde Mekke müşrikleri de boykot / muhasara ettikleri müminlerin mücadelelerini basitleştirip önemsiz göstermek için onların bu şekilde muhasara altında asırlarca tutulacağını iddia ediyorlardı. Onların bu muhasaradan / boykottan asla çıkamayacaklarını iddia ediyorlardı.

Cenab-ı Hak, bu durumu anlattıktan sonra elçisine yerlerin ve göklerin geleceği kendisinin bildiğini ve kimsenin kendi hakimiyetini kurmasına engel olamayacağını ve müminlere sadece kendisinin yardım edeceğini (veli olduğunu) eninde sonunda müminlerin ilahi öğretiye dayalı sistemi tesis edeceğini müjdeler. Ve gerçekten de Cenab- Mevla’nın bu müjdesi, üç asra bedel bir üç yıllık sıkı eğitim kampı / zorunlu hapis ve bu süreye ilave olarak 9 yıllık Medine İslam Cumhuriyeti’nin mücadesi sonunda tecelli edecektir. ([3]) Boykotun sona ermesinden sonra hem Mekke’de hem de uluslararası çevrede durum / şartlar tıpkı mağaraya sığınan gençlerde olduğu gibi müminler lehine değişmeye başlayacaktır. Bu kıssa ile birgün bu hapis hayatından kurtulacakları diğer bir ifadeyle uykudan uyanacakları ve gösterdikleri çabaların sonucu bambaşka bir aleme uyanacakları müjdelenir. Cenab-ı Hak bu süreçte zamanı müminlerin lehine çevireceğini bildirir ve başlarına gelene sabırla direnmeleri çağrısında bulunur. Geleceğin müjdelerle dolu olduğunu anlatır.

 

25-26- Onlar mağaralarında üç asır kaldılar ve dokuz da ilave ettiler. De ki: “Allah, onların ne kadar kaldıklarını en iyi bilendir.” Göklerin ve yerin gaybı yalnızca O’nun içindir. O, ne güzel görür, O ne güzel işitir! Onlar için, O’ndan başka bir veli (yardım eden, yol gösteren, koruyan / yöneten) yoktur. O (Allah), kendi hükümranlığına kimseyi ortak etmez. (Kehf Suresi 25-26)

 

Bu müjdeyi verdikten sonra Cenab-ı Hak, elçisine kendisine bildirildiği şekilde hareket etmesini ve müminlerle birlikte sabırla direnmesi gerektiğini bildirir. Boykot nedeniyle maddi imkânsızlık, yoksulluk ve açlık yaşanacağını ama bunları göğüslemesi gerektiğini belirtir. Ebu Cehil gibi nefsinin arzusuna uyan, işi aşırılık olan kişilere asla boyun eğmemesini emreder.

 

27- 31- Sen Rabbinin kitabından sana vahyolunanı oku / izle! Rabbinin sözlerini değiştirecek kimse yoktur. O’ndan başka bir sığınak da bulamazsın. Sabah-Akşam / Daima Rablerinin rızasını isteyerek O’na yalvaran kişiler ile beraber kendini sabreden biri kıl. Dünya hayatının ziynetini / servetini arzu ederek sakın onlardan gözlerini ayırma. Bizim öğretimizden / zikrimizden nefret eden, nefsinin arzusuna uymuş ve işi de aşırılık olan kimseye asla itaat etme. Ve de ki: “O hak olan öğreti, Rabbinizdendir. O nedenle dileyen iman etsin, dileyen bilerek reddetsin / inanmasın.” Şüphesiz Biz, şirk koşarak yanlış, kendi zararlarına iş yapanlar için duvarları, çepeçevre onları içine almış bir ateş hazırladık. Şayet yağmur isterlerse, erimiş maden gibi yüzleri haşlayan bir su yağdırılır. O, ne kötü bir içecektir! Ve kötü bir sondur! Şüphesiz iman eden ve ıslah edici işler yapanlar; şüphe yok ki Biz, işi güzel yapanların mükafatını kaybetmeyiz. İşte onlar, altlarından ırmaklar akan Adn cennetleri kendilerinin olanlardır. Onlar, orada koltuklarına yaslanmış olarak altından bileziklerle süslenecekler, ince ve kalın ipekliden yeşil elbiseler giyecekler. O ne güzel mükafattır! Ve ne güzel bir sondur! (Kehf Suresi 27-31)

 

[1]) NOT: Ashab-ı Kehf olarak bilinen gençler, Yahudi kaynaklarda “kumran Cemaati” olarak bilinen ve eğitim yapmak üzere ıssız mağara ve vadilere çekilen mü’minlerdir. Bu olay daha sonra Hristiyan kaynaklarda yüzyıllarca uyuyan mü’min gençler metaforuna büründürülmüştür. Bunların bugün için mevcut rejimlere muhalif olan hareketlerin / yapıların uyuyan hücrelerine benzediği şeklinde okumamız da mümkündür. (A.A)

[2] ) NOT: Nitekim bunu mescidi nebeviyi inşa ederek gerçekleştirmişlerdir. (A.A)

[3] ) NOT: Müminler Allah’ın yardımıyla M 617 yılında başlayan ve üç yıl süren bir boykotu müteakiben  9 yıllık bir mücadele sonunda  Ocak- M 630 yılında Mekke’yi fethetmişlerdir. Böylece Allah’ın hakimiyeti / iktidarı Mekke’de gerçekleşmiştir.